XXI wiek postawił nowe wyzwania przed koszalińską biblioteką, co przyczyniło się do jej rozwoju na niespotykaną skalę. Duże nakłady na inwestycje i zakup księgozbioru sprawiły, że koszalińska książnica stała się nowoczesną placówką kultury.

W drugiej połowie lat siedemdziesiątych i latach osiemdziesiątych koszalińska książnica stale poszerzała ofertę dla czytelników. Powstała gęsta sieć filii bibliotecznych. Pod koniec lat osiemdziesiątych w mieście działało 16 filii. W wypożyczalni płyt otwarto fonotekę, miejsce do słuchania muzyki.

Po 1989 roku zaczęto szukać śladów dawnych mieszkańców Koszalina. Zrozumiano, że historia Koszalina nie rozpoczęła się zaraz po wojnie, w roku 1945. Coraz śmielej mówiono o tym, że budynek naszej biblioteki posadowiony jest na przedwojennym, niemieckim cmentarzu. Wcześniej ten fakt przemilczano.

Koszalińska Biblioteka Publiczna jest związana z miastem już od 65 lat. Początki biblioteki były bardzo skromne. Zachował się list jednego z pierwszych osadników, który tuż po wojnie pisał do rodziny: „Uruchomiliśmy piekarnię, przyślijcie książki!".

I. Gabinet Historyczny

Rok 2005: W ramach procesu selekcji księgozbioru wyłączono z głównego magazynu wydawnictwa sprzed 1945 roku (najstarsze pozycje to "Jeodezya wyższa" i "Miernictwo i równoważenie" Antoniego Szahina wydane w Wilnie w 1829r.) tworząc z nich osobną kolekcję w przystosowanym do tego celu pomieszczeniu.