Koszalińska Biblioteka Publiczna jest związana z miastem już od 65 lat. Początki biblioteki były bardzo skromne. Zachował się list jednego z pierwszych osadników, który tuż po wojnie pisał do rodziny: „Uruchomiliśmy piekarnię, przyślijcie książki!".
Dla ludzi pamiętających okrucieństwa wojny książki były synonimem normalności, którą starali się wprowadzać w nowym miejscu zamieszkania. Biblioteka powstała z zapału garstki społeczników i darowizn książkowych w gmachu dzielonym z Muzeum Miejskim. Uroczyste otwarcie nastąpiło 15 czerwca 1947 roku i stało się świętem całej społeczności lokalnej.
Pierwszego dnia zapisało się 12 czytelników a księgozbiór liczył 200 woluminów. Dynamiczny rozwój Koszalina i potrzeba nadrobienia wojennych zapóźnień edukacyjnych sprawiły, że i biblioteka, aby sprostać nowym zadaniom, musiała się szybko rozwijać. W 1948 roku placówkę przeniesiono do budynku przy pl. Stalina (teraz pl. Wolności), ale nie było to miejsce ostateczne, bo już w 1949 roku znaleziono dla niej miejsce w Domu Kultury. Rok 1954 przyniósł następne zmiany. Biblioteka miejska wróciła ze zbiorem i pracownikami na pl. Stalina w Koszalinie.
W 1953 roku powstał pierwszy punkt biblioteczny przy ul. Świerczewskiego 4 (obecnie ul. Dworcowa) a następnie na Osiedlu Karola Marksa w domu państwa Hoffmanów. Punkty te stały się pierwszymi filiami bibliotecznymi. Rzecz znamienna, że pierwsze biblioteki często lokalizowano w prywatnych domach. Inna filia biblioteczna znalazła miejsce u państwa Kaflów.
